گزارشی از برنامه ۲۵ سپتامبرِ کتابفروشی انقلاب در هارلم نیویورک (BTC Report on 9/25)

یکی از فعالین کارزار «قفس را بسوزان، رها کن پرندگان را»

در روز ۲۵ سپتامبر کتابفروشی های انقلاب در هارلم نیویورک و برکلی و همچنین کمپین بین المللی «فراخوان اضطراری آزادی فوری زندانیان سیاسی ایران» مشترکا برنامه ویژه ای تحت عنوان «قهرمانان زمانه ما، زندانیان سیاسی ایران را آزاد کنید، بعد از ظهری برای همبستگی و مقاومت» را برگزار کردند.

برنامه کتابفروشی هارلم با حضور تعدادی شرکت کننده حضوری برگزار شد و همزمان از طریق فیسبوک و یوتیوب  پخش میشد. همچنین با همکاری تعدادی از فعالین کارزار «قفس را بسوزان» و کمپین اضطراری این برنامه از طریق کلاب هاووس پخش و همزمان برای حاضرین در اتاق به فارسی ترجمه می شد.

ریموند لوتا برنامه را با خوش آمدگویی و معرفی خود شروع کرد. او گفت: «من سخنگوی کتابفروشی انقلاب هستم. یک کمونیست انقلابی و پیرو کمونیسم نوین که باب آواکیان معمار آن است. من همچنین در وبسایت حزب کمونیست انقلابی امریکا مینویسم». او در بخشی از صحبت هایش گفت ما در کنار خواهران و برادران  زندانی سیاسی خود در ایران ایستاده ایم. آنها در زندان هستند نه به خاطر اینکه جرمی مرتکب شده اند بلکه به خاطر شهامت و قهرمانی شان در مقابل رژیم جنایتکار ایران در زندان هستند. ما اینجا هستیم که با صدای بلند خواهان آزادی زندانیان سیاسی ایران باشیم.

بعد از این معرفی، گروه موسیقیouternational  که یک گروه انقلابی و انترناسیونالیست هستند ترانه زیبایی را اجرا کردند.  خواننده این گروه گفت: «من افتخار میکنم که در این برنامه حضور دارم. زندانیان سیاسی در ایران نه تنها برای کسانی مانند ما که از این ضرب وشتم آگاه هستیم، الهام بخش هستند بلکه همه کسانی که در آنجا هستند باید دریابند که چیزی بزرگتر از زندگی خود وجود دارد که میتوانند برای آن بجنگند و جان خود را فدای آن کنند».

بعد از اجرای موسیقی، لوتا توجه حاضرین را به  جلد مجله  New York Review of Book که به صورت یک پلاکارد بزرگ چاپ شده بود جلب کرد و گفت:

«این عکسها که می بینید تعدادی از زندانیان سیاسی ایران هستند که نویسنده، شاعر، کارگر، فعالین حقوق زنان، فعالین حقوق بشر، وکیل و از انقلابیون هستند. بعضی از آنها به سالهای طولانی زندان و ضربات شلاق محکوم شده اند. این زندانیان سیاسی در برابر رژیم و زندانبانان خود سر تعظیم فرود نیاورده اند. آنها عزم خود را جزم کرده اند و مقاومت میکنند. ما اینجا هستیم که این مقاومتها را جشن بگیریم. رفیق لوتا در بخشی از سخنانش کمپین اضطراری را معرفی کرد و گفت: «این کمپین در اواخر سال ۲۰۲۰ در آمریکا با انتشار بیانیه کارال دانور و دالی ویل شکل گرفت و در پاسخ به یک فراخوانی از طرف حامیان، دوستان و خانواده های زندانیان سیاسی و کارزار قفس را بسوزان رها کن پرندگان در اروپا بود. در هنگامی که موج جدیدی از سرکوبها و دستگیری های گسترده در ایران شدت گرفته و بخشهای وسیعی از جامعه ایران مورد هدف این سرکوبها واقع شده بود، کارزار قفس را بسوزان رها کن پرندگان  را به وجود آمد. کمپین اضطرای برای آزادی زندانیان سیاسی توسط بیش از ۲۷۰۰ نفر از جمله کرنل وست، نوام چامسکی، گلوریا اشتاینم، آریل دورفمن، جودی ویلیامز، دن السبرگ، جودیت باتلر و بسیاری از اشخاص برجسته دیگر تأیید و امضا  شده است. در پشت جلد همین مجله در ماه آگوست منتشر شده است. به بعضی از این زندانیان که عکس آنها را می بینید در اواخر آگوست حکم های طولانی مدت داده اند. اجازه بدهید که خیلی روشن بگویم که این یک کمپین سمبولیک نیست. ما این کمپین را به وجود آوردیم و به عنوان یک حمایت و همبستگی انترناسیونالیستی آن را به پیش میبریم….. خیلی روشن بگویم ما اجازه نمی دهیم که خواهران و برادران ایرانی ما در زندان باشند. ما ممکن است به زبانهای مختلف صحبت کنیم اما صدای ما صدای متحد همبستگی و مقاومت انترناسیونالیستی است.»

سخنران بعدی لَری اورست بود. او نیز یکی از نویسندگان وبسایت انقلاب (سایت حزب کمونست انقلابی آمریکا) و نویسنده کتاب «قدرت و امپراتوری نفت» است. لری اورست همچنین یکی از فعالین موثر کمپین اضطراری است. او به تفصیل در مورد نقش  رابطه ستمگرانه امپریالیسم آمریکا بر ایران و تاثیر عمیقی که بر وقایع و زندگی مردم ایران تا به امروز داشته است صحبت کرد. بعد از آن، پیام صوتی آریل دارفمن پخش شد. آریل دارفمن نویسنده، نمایشنامه نویس و فعال حقوق بشر، شیلیایی – آرژانتینی تبار که سالهای زیادی را در زندانهای شیلی بوده است، در مورد زندانیان سیاسی ایران به درستی میگوید» «ما نباید آنها را بدون پشتیبان رها کنیم». او در بخشی از پیام همبستگی خود میگوید:

«به عزیزان دربندی، که نمیشناسم اما در باره آنان میدانم که در زندانهای ایران  به طور غیر عادلانه ای محبوس شده، فقط به خاطر آزادی بیان و آزادی برای آن که آزاد باشند. از آنجا که میدانم که کلمات به درون دیوارهای زندان رخنه میکنند و از یک کشور به یک کشور دیگر میروند و از یک شاعر به گوش دیگران۔  من میخواهم این پیغام را که در رمان جدید خود که اسمش غرامت اداری است  باز گو کنم.  در این رمان فرشته نگهبانی عاشق زنی شده است که به دلیل مبارزات و عشقش برای آزادی انسانها و به خصوص برای نجات طبیعت و جنگلها در حال مرگ است۔ اسم این زن آلباجانان است این چیزی است که این فرشته نگهبان از آلباجانان  در حال مرگ  به خاطر می آورد… این پیام  به خصوص برای شما عزیزان من نوشته شده که من از ادبیات فارسی آموخته‌ام از رومی (مولوی) از اشعار صوفی و ترجمه هایی دیگر و این بود که فکر کردم این کلمات را برای شما بنویسم که ازیک کشور به کشور دیگر پرواز می‌کند و از درز دیواری به دیوار دیگر و از دهان من و از عشق من و از فکر من برای شما و با علاقه و همبستگی من و اطمینان به اینکه علیه نیروهایی که شما را محصور کرده اند پیروز خواهید شد صدای شما را اما هرگز و هرگز نمی توانند خاموش کنند.»

سخران بعدی مریم کلارن دختر ناهید تقوی زندانی سیاسی محبوس در ایران بود. او شرایط و وضعیتی را که از ابتدای دستگیری تا کنون بر مادرش رفته را توضیح داد. او در بخشی از صحبت هایش گفت:

«من از مادرم آموختم که مقاومت و اظهار نظر علیه بی عدالتی تنها راه مقابله با این ظلم است، بنابراین تصمیم گرفتم در همان ابتدای دستگیری پرونده او را علنی کنم. “کمپین ناهید را آزاد کنید[۱]” را در رسانه های اجتماعی را ایجاد کردم ، شروع به مصاحبه با روزنامه های آلمانی و بین المللی مانند گاردین کردم. من با سازمان های غیردولتی مانند عفو بین الملل و دیگر خانواده های زندانیان سیاسی کار میکنم… این همبستگی برای زندانیان بسیار مهم است. علنی شدن پرونده های آنها از زندانیان محافظت میکند. زندانهای جمهوری اسلامی ایران مملو از افرادی مانند مادرم ناهید تقوی است. این افراد به دلیل مراقبت از دیگران در زندان هستند. آنها شایسته دریافت جایزه هستند نه میله های زندان….»

سخنران بعدی کاوه میلانی سخنگوی کارزار «قفس را بسوزان» بود. او در بخشی از سخنان خود گفت:

«در ایران هرکسی ممکن است دستگیر شود. شما ممکن است به دلیل مذهب یا ملیّت دستگیر شوید. یا به عنوان فعال حقوق بشر، مبارزه علیه حجاب اجباری و ظلم وستمی که بر زنان میرود، نویسنده، شاعران، معلمان و حتی وکلای خود زندانیان، حتی به خاطر شکل تی شرت، مدل موها، رنگ کفشهای شما و غیره  دستگیر شوید. هر شهروند مخالف آنها تهدید بالقوه ای برای آنها است. این وضعیت هولناک به تازگی با انتصاب ابراهیم رئیسی به عنوان رئیس جمهور ایران تشدید شده است. ابراهیم رئیسی در سن ۲۷ سالگی جوانترین عضو “کمیسیون مرگ” مسئول کشتار هزاران زندانی سیاسی در تابستان ۱۹۸۸ بود. او نقش محوری در این کشتار داشت. ما در کارزارقفس را بسوزان، آغوشمان را برای همه کسانی که رویای دنیایی بهتر دارند باز میکنیم. بیایید با هم متحد شویم و بسوزانیم تمام قفس هایی را که عزیزانمان را در آن زندان کرده اند از اوین تا زندان های گواتمالا و ابوغریب…»

سپس ریموند لوتا در مورد انترناسیونالیسم و پیش گذاشتن راه دیگری برای بشریت و اینکه رابطه این کمپین با جهان آینده ای که میخواهیم بسازیم، صحبت کرد. به علت مهم بودن این بخش از صحبت های او، ترجمه آن در انتهای این گزارش آورده میشود.

در ادامه آناهیتا رحمانی زندانی سیاسی سابق در دهۀ ۱۳۶۰ صحبت کرد. او هشت سال را در زندان گذراند و همسرش بهروز فتحی در زندان زیر شکنجه جان خود را از دست داد. وی طی سخنان کوتاهی  به تجربه خود در زمان قتل عام ۶۷ اشاره کرد و گفت که در آن زمان من در سلول انفرادی و منتظر اعدام بودم و هر شب نگهبان در سلول را باز میکرد و میگفت آناهیتا امشب آخرین شب تو است. در همین زمان بود که منتظری دستور توقف اعدام ها را داد و ما از اعدام نجات پیدا کردیم. بعد از این قتل عام به زنان کمونیستی که حاضر نبودند نماز بخوانند روزی ۵ بار و هر بار ۲۵ ضربه شلاق می زدند ولی زندانیان مقاومت کردند…».

بعد ازصحبتهای آناهیتا، پیامهای همبستگی ویدئویی اعظم نیرومند پروفسور بازنشسته و فعال عفو بین الملل در کالیفرنیا و داریوش هاتفت پسخام شاعر جوان آمریکایی- ایرانی تبار پخش شد. در بخش بعدی برنامه قسمتی از پیام منصوره بهکیش خوانده شد. منصوره از اعضای شناخته شده مادران خاوران است که پنج تن از خانواده خود را در اعدامها و یا زیر شکنجه در دهه شصت از دست داده است. در بخشی از پیام اوآمده است:

«بی تردید آمریکا و دیگر کشورهای سلطه گر مساله شان تنها و تنها منافع خودشان است و من با تحریم ایران و دیگر کشورها به شدت مخالف هستم، ولی از سازمان ملل و کشورهای عضو حقوق بشر سازمان ملل میخواهم که چشم شان را بر نقض سیستماتیک حقوق بشر در ایران و جنایتهای این حکومت ظالم که مصداق جنایت علیه بشریت است نبندند. تأسف بار اینکه ما تنها از حکومت ظالم و سلطه گر ایران آسیب نمی بینیم، بلکه سلطه گری دیگر حکومت ها نیز زندگی ما را سیاه کرده است و سازمان ملل در این مورد مسئول است. هم چنان که هم اکنون در افغانستان شاهد آن هستیم که سالها حکومت های سلطه گر زندگی مردم افغانستان را به یغما بردند و حالا نیز طالبان کپی برابر اصل حکومت ایران قدرت را در درست گرفته است و اول از همه زنان را مورد تعرض قرار می دهند. کاری که در جمهوری اسلامی ایران بلافاصله پس از کسب قدرت سیاسی انجام دادند. »

در انتها ریموند لوتا از همه تشکر کرد و گفت چه کسانی که امروز در برنامه شرکت کردند و چه کسانی که در پخش آن کمک کردند همه ما در کنار زندانیان سیاسی ایران ایستاده ایم. ما باید تلاش کنیم  پیام این کمپین را در میان افراد بیشتری و در فضا های مختلفی پخش کنیم.  ما امروزخیلی یاد گرفتیم و از سخنرانان انرژی گرفتیم.

لینک برنامه و سایت کمپین اضطراری آزادی فوری زندانیان سیاسی:

https://www.youtube.com/watch?v=zgab7ftQG6I&t=6928s

https://www.freeiranspoliticalprisonersnow.org

اکتبر ۲۰۲۱

منتشر شده در cpimlm.org مجله آتش

در روز ۲۵ سپتامبر کتابفروشی های انقلاب در هارلم نیویورک و برکلی و همچنین کمپین بین المللی «فراخوان اضطراری آزادی فوری زندانیان سیاسی ایران» مشترکا برنامه ویژه ای تحت عنوان «قهرمانان زمانه ما، زندانیان سیاسی ایران را آزاد کنید، بعد از ظهری برای همبستگی و مقاومت» را برگزار کردند.

برنامه کتابفروشی هارلم با حضور تعدادی شرکت کننده حضوری برگزار شد و همزمان از طریق فیسبوک و یوتیوب  پخش میشد. همچنین با همکاری تعدادی از فعالین کارزار «قفس را بسوزان» و کمپین اضطراری این برنامه از طریق کلاب هاووس پخش و همزمان برای حاضرین در اتاق به فارسی ترجمه می شد.

ریموند لوتا برنامه را با خوش آمدگویی و معرفی خود شروع کرد. او گفت: «من سخنگوی کتابفروشی انقلاب هستم. یک کمونیست انقلابی و پیرو کمونیسم نوین که باب آواکیان معمار آن است. من همچنین در وبسایت حزب کمونیست انقلابی امریکا مینویسم». او در بخشی از صحبت هایش گفت ما در کنار خواهران و برادران  زندانی سیاسی خود در ایران ایستاده ایم. آنها در زندان هستند نه به خاطر اینکه جرمی مرتکب شده اند بلکه به خاطر شهامت و قهرمانی شان در مقابل رژیم جنایتکار ایران در زندان هستند. ما اینجا هستیم که با صدای بلند خواهان آزادی زندانیان سیاسی ایران باشیم.

بعد از این معرفی، گروه موسیقیouternational  که یک گروه انقلابی و انترناسیونالیست هستند ترانه زیبایی را اجرا کردند.  خواننده این گروه گفت: «من افتخار میکنم که در این برنامه حضور دارم. زندانیان سیاسی در ایران نه تنها برای کسانی مانند ما که از این ضرب وشتم آگاه هستیم، الهام بخش هستند بلکه همه کسانی که در آنجا هستند باید دریابند که چیزی بزرگتر از زندگی خود وجود دارد که میتوانند برای آن بجنگند و جان خود را فدای آن کنند».

بعد از اجرای موسیقی، لوتا توجه حاضرین را به  جلد مجله  New York Review of Book که به صورت یک پلاکارد بزرگ چاپ شده بود جلب کرد و گفت:

«این عکسها که می بینید تعدادی از زندانیان سیاسی ایران هستند که نویسنده، شاعر، کارگر، فعالین حقوق زنان، فعالین حقوق بشر، وکیل و از انقلابیون هستند. بعضی از آنها به سالهای طولانی زندان و ضربات شلاق محکوم شده اند. این زندانیان سیاسی در برابر رژیم و زندانبانان خود سر تعظیم فرود نیاورده اند. آنها عزم خود را جزم کرده اند و مقاومت میکنند. ما اینجا هستیم که این مقاومتها را جشن بگیریم. رفیق لوتا در بخشی از سخنانش کمپین اضطراری را معرفی کرد و گفت: «این کمپین در اواخر سال ۲۰۲۰ در آمریکا با انتشار بیانیه کارال دانور و دالی ویل شکل گرفت و در پاسخ به یک فراخوانی از طرف حامیان، دوستان و خانواده های زندانیان سیاسی و کارزار قفس را بسوزان رها کن پرندگان در اروپا بود. در هنگامی که موج جدیدی از سرکوبها و دستگیری های گسترده در ایران شدت گرفته و بخشهای وسیعی از جامعه ایران مورد هدف این سرکوبها واقع شده بود، کارزار قفس را بسوزان رها کن پرندگان  را به وجود آمد. کمپین اضطرای برای آزادی زندانیان سیاسی توسط بیش از ۲۷۰۰ نفر از جمله کرنل وست، نوام چامسکی، گلوریا اشتاینم، آریل دورفمن، جودی ویلیامز، دن السبرگ، جودیت باتلر و بسیاری از اشخاص برجسته دیگر تأیید و امضا  شده است. در پشت جلد همین مجله در ماه آگوست منتشر شده است. به بعضی از این زندانیان که عکس آنها را می بینید در اواخر آگوست حکم های طولانی مدت داده اند. اجازه بدهید که خیلی روشن بگویم که این یک کمپین سمبولیک نیست. ما این کمپین را به وجود آوردیم و به عنوان یک حمایت و همبستگی انترناسیونالیستی آن را به پیش میبریم….. خیلی روشن بگویم ما اجازه نمی دهیم که خواهران و برادران ایرانی ما در زندان باشند. ما ممکن است به زبانهای مختلف صحبت کنیم اما صدای ما صدای متحد همبستگی و مقاومت انترناسیونالیستی است.»

سخنران بعدی لَری اورست بود. او نیز یکی از نویسندگان وبسایت انقلاب (سایت حزب کمونست انقلابی آمریکا) و نویسنده کتاب «قدرت و امپراتوری نفت» است. لری اورست همچنین یکی از فعالین موثر کمپین اضطراری است. او به تفصیل در مورد نقش  رابطه ستمگرانه امپریالیسم آمریکا بر ایران و تاثیر عمیقی که بر وقایع و زندگی مردم ایران تا به امروز داشته است صحبت کرد. بعد از آن، پیام صوتی آریل دارفمن پخش شد. آریل دارفمن نویسنده، نمایشنامه نویس و فعال حقوق بشر، شیلیایی – آرژانتینی تبار که سالهای زیادی را در زندانهای شیلی بوده است، در مورد زندانیان سیاسی ایران به درستی میگوید» «ما نباید آنها را بدون پشتیبان رها کنیم». او در بخشی از پیام همبستگی خود میگوید:

«به عزیزان دربندی، که نمیشناسم اما در باره آنان میدانم که در زندانهای ایران  به طور غیر عادلانه ای محبوس شده، فقط به خاطر آزادی بیان و آزادی برای آن که آزاد باشند. از آنجا که میدانم که کلمات به درون دیوارهای زندان رخنه میکنند و از یک کشور به یک کشور دیگر میروند و از یک شاعر به گوش دیگران۔  من میخواهم این پیغام را که در رمان جدید خود که اسمش غرامت اداری است  باز گو کنم.  در این رمان فرشته نگهبانی عاشق زنی شده است که به دلیل مبارزات و عشقش برای آزادی انسانها و به خصوص برای نجات طبیعت و جنگلها در حال مرگ است۔ اسم این زن آلباجانان است این چیزی است که این فرشته نگهبان از آلباجانان  در حال مرگ  به خاطر می آورد… این پیام  به خصوص برای شما عزیزان من نوشته شده که من از ادبیات فارسی آموخته‌ام از رومی (مولوی) از اشعار صوفی و ترجمه هایی دیگر و این بود که فکر کردم این کلمات را برای شما بنویسم که ازیک کشور به کشور دیگر پرواز می‌کند و از درز دیواری به دیوار دیگر و از دهان من و از عشق من و از فکر من برای شما و با علاقه و همبستگی من و اطمینان به اینکه علیه نیروهایی که شما را محصور کرده اند پیروز خواهید شد صدای شما را اما هرگز و هرگز نمی توانند خاموش کنند.»

سخران بعدی مریم کلارن دختر ناهید تقوی زندانی سیاسی محبوس در ایران بود. او شرایط و وضعیتی را که از ابتدای دستگیری تا کنون بر مادرش رفته را توضیح داد. او در بخشی از صحبت هایش گفت:

«من از مادرم آموختم که مقاومت و اظهار نظر علیه بی عدالتی تنها راه مقابله با این ظلم است، بنابراین تصمیم گرفتم در همان ابتدای دستگیری پرونده او را علنی کنم. “کمپین ناهید را آزاد کنید[۱]” را در رسانه های اجتماعی را ایجاد کردم ، شروع به مصاحبه با روزنامه های آلمانی و بین المللی مانند گاردین کردم. من با سازمان های غیردولتی مانند عفو بین الملل و دیگر خانواده های زندانیان سیاسی کار میکنم… این همبستگی برای زندانیان بسیار مهم است. علنی شدن پرونده های آنها از زندانیان محافظت میکند. زندانهای جمهوری اسلامی ایران مملو از افرادی مانند مادرم ناهید تقوی است. این افراد به دلیل مراقبت از دیگران در زندان هستند. آنها شایسته دریافت جایزه هستند نه میله های زندان….»

سخنران بعدی کاوه میلانی سخنگوی کارزار «قفس را بسوزان» بود. او در بخشی از سخنان خود گفت:

«در ایران هرکسی ممکن است دستگیر شود. شما ممکن است به دلیل مذهب یا ملیّت دستگیر شوید. یا به عنوان فعال حقوق بشر، مبارزه علیه حجاب اجباری و ظلم وستمی که بر زنان میرود، نویسنده، شاعران، معلمان و حتی وکلای خود زندانیان، حتی به خاطر شکل تی شرت، مدل موها، رنگ کفشهای شما و غیره  دستگیر شوید. هر شهروند مخالف آنها تهدید بالقوه ای برای آنها است. این وضعیت هولناک به تازگی با انتصاب ابراهیم رئیسی به عنوان رئیس جمهور ایران تشدید شده است. ابراهیم رئیسی در سن ۲۷ سالگی جوانترین عضو “کمیسیون مرگ” مسئول کشتار هزاران زندانی سیاسی در تابستان ۱۹۸۸ بود. او نقش محوری در این کشتار داشت. ما در کارزارقفس را بسوزان، آغوشمان را برای همه کسانی که رویای دنیایی بهتر دارند باز میکنیم. بیایید با هم متحد شویم و بسوزانیم تمام قفس هایی را که عزیزانمان را در آن زندان کرده اند از اوین تا زندان های گواتمالا و ابوغریب…»

سپس ریموند لوتا در مورد انترناسیونالیسم و پیش گذاشتن راه دیگری برای بشریت و اینکه رابطه این کمپین با جهان آینده ای که میخواهیم بسازیم، صحبت کرد. به علت مهم بودن این بخش از صحبت های او، ترجمه آن در انتهای این گزارش آورده میشود.

در ادامه آناهیتا رحمانی زندانی سیاسی سابق در دهۀ ۱۳۶۰ صحبت کرد. او هشت سال را در زندان گذراند و همسرش بهروز فتحی در زندان زیر شکنجه جان خود را از دست داد. وی طی سخنان کوتاهی  به تجربه خود در زمان قتل عام ۶۷ اشاره کرد و گفت که در آن زمان من در سلول انفرادی و منتظر اعدام بودم و هر شب نگهبان در سلول را باز میکرد و میگفت آناهیتا امشب آخرین شب تو است. در همین زمان بود که منتظری دستور توقف اعدام ها را داد و ما از اعدام نجات پیدا کردیم. بعد از این قتل عام به زنان کمونیستی که حاضر نبودند نماز بخوانند روزی ۵ بار و هر بار ۲۵ ضربه شلاق می زدند ولی زندانیان مقاومت کردند…».

بعد ازصحبتهای آناهیتا، پیامهای همبستگی ویدئویی اعظم نیرومند پروفسور بازنشسته و فعال عفو بین الملل در کالیفرنیا و داریوش هاتفت پسخام شاعر جوان آمریکایی- ایرانی تبار پخش شد. در بخش بعدی برنامه قسمتی از پیام منصوره بهکیش خوانده شد. منصوره از اعضای شناخته شده مادران خاوران است که پنج تن از خانواده خود را در اعدامها و یا زیر شکنجه در دهه شصت از دست داده است. در بخشی از پیام اوآمده است:

«بی تردید آمریکا و دیگر کشورهای سلطه گر مساله شان تنها و تنها منافع خودشان است و من با تحریم ایران و دیگر کشورها به شدت مخالف هستم، ولی از سازمان ملل و کشورهای عضو حقوق بشر سازمان ملل میخواهم که چشم شان را بر نقض سیستماتیک حقوق بشر در ایران و جنایتهای این حکومت ظالم که مصداق جنایت علیه بشریت است نبندند. تأسف بار اینکه ما تنها از حکومت ظالم و سلطه گر ایران آسیب نمی بینیم، بلکه سلطه گری دیگر حکومت ها نیز زندگی ما را سیاه کرده است و سازمان ملل در این مورد مسئول است. هم چنان که هم اکنون در افغانستان شاهد آن هستیم که سالها حکومت های سلطه گر زندگی مردم افغانستان را به یغما بردند و حالا نیز طالبان کپی برابر اصل حکومت ایران قدرت را در درست گرفته است و اول از همه زنان را مورد تعرض قرار می دهند. کاری که در جمهوری اسلامی ایران بلافاصله پس از کسب قدرت سیاسی انجام دادند. »

در انتها ریموند لوتا از همه تشکر کرد و گفت چه کسانی که امروز در برنامه شرکت کردند و چه کسانی که در پخش آن کمک کردند همه ما در کنار زندانیان سیاسی ایران ایستاده ایم. ما باید تلاش کنیم  پیام این کمپین را در میان افراد بیشتری و در فضا های مختلفی پخش کنیم.  ما امروزخیلی یاد گرفتیم و از سخنرانان انرژی گرفتیم.

لینک برنامه و سایت کمپین اضطراری آزادی فوری زندانیان سیاسی:

https://www.youtube.com/watch?v=zgab7ftQG6I&t=6928s

https://www.freeiranspoliticalprisonersnow.org

اکتبر ۲۰۲۱

منتشر شده در cpimlm.org مجله آتش